In gesprek met Marleen
"Ik weet maar al te goed hoe het is, je leven proberen op het spoor te houden als je niets hebt. Elke dag blij zijn dat je een boterham hebt en iets ertussen, al is het alleen maar boter of mayonaise.
Dat trekken en sleuren om elke dag iets op tafel te hebben.
De paniek als mijn man onverwacht toch een zak – van de goedkoopste – chips meebracht uit de winkel: dat gevoel vergeet je nooit."
"Je schaamt je...
... omdat je aanvoelt dat armoede sociaal moeilijk aanvaard wordt. Dus ga je het wegsteken, je in bochten wringen, het verzwijgen voor familie en vrienden. Ja, soms kon ik niet anders dan liegen.
Dan hoorde ik mezelf uitvluchten verzinnen...
... waarom we niet naar een feestje kwamen, geen verjaardagscadeaus meer kochten, ik een vriendin niet vergezelde om een koffietje te drinken. Je isoleert je helemaal, want je hebt nergens geld voor en je wil het tegen niemand zeggen."
Na jarenlang geen vakantie te hebben beleefd, lukte het Marleen wel om een beetje geld bijeen te sparen voor een korte, goedkope vakantie in het binnenland via Iedereen Verdient Vakantie.
Ergens gaan ontbijten is te duur
"Het zal wel toeval zijn, maar het is me al overkomen dat de afspraken over een vakantie onverwacht veranderden. Zo waren ze bijvoorbeeld de keuken van onze hostel aan het verbouwen, zodat we niet ter plaatse konden ontbijten. Omdat ik vooraf nog contact had opgenomen met het verblijf, ben ik dat gelukkig op tijd te weten gekomen. Daardoor kon ik van thuis uit boterhammen meenemen, want ergens anders gaan ontbijten zou te duur zijn."